No ekkje eg nåkka ekspert på det å leve, heller har eg ikkje hadd meir enn 19 år og 7,5mnd livserfaring, men tross det så kjæm man jo over sykt mange valg man skal ta, og korsn veit man ka som e rett å ta? Spesielt når man e i ungdomsåran, da e det mange avgjøranes valg man e borti, samtidig som man e nødd å ta konsekvensan av de valgan man tar. Tenke litt på førr eksempel korr mykkje press man e under kanskje spesielt i tiendeklasse. Då skal man velge nåkka som e avgjøranes førr framtida, ka skal man gjøre etter ungdomskolen? Nån velg å ikkje bynne på vgs kanskje førdi dem ikkje trur dem mestre det eller førdi dem e skolelei. Å kanskje e akkurat det valget det rette førr dem å ta akkurat der og då, men kor blir egentlig dissan folkan av når ‘vi andre’ går vidre, fullføre vgs og kanskje får oss en utdannelse? Eg trur jo at man kan bli akkurat det man vil bli vest man bære vil det nok, men eg trur jo at akkurat valget om vgs e avgjøranes førr heile resten av livet. Det va ikkje så knailltøft førr meg å velge ka slags retning eg skulle gå, eg va ganske sekker på ka eg ville bli. Trur heller det e valgan man tar etter det som faktisk har nåkka å sei. Skal eg je alt? Skal eg satse og få sykt gode karaktera? Skal eg drekke meg stupings neste helg framførr å jobbe? Skal eg jobbe i det heile tatt eller skal eg leve av nån andre? Ska eg gjøre lekse? Ska eg prøve hasj? Andre narkotiske stoffa? Det e så sinnsykt mykkje som e avgjøranes akkurat den her tida, at man kan ikkje bli klok på det. Så handle det om å velge det som e rett, nåkka som ikkje alltid e likelett. Sjøll har eg tadd endel ukloke valg i livet allereia, det e jo bære snakk om en 50-50% sjanse førr at man velge det som e ‘det rette’ kontra å velge det som e heilt på bærtur. Å då kan man jo ikkje alltid være likeheldig. Man må heile veien ta stilling tell ka som e lov, skal man tørre å satse nåkka? Skal eg kjøre i 70km/t i 50sonen enda eg veit at eg e lapplaus vest politiet står rundt neste sving? Eller i verste fall at eg ikkje rekk å stoppe førr en onge som skal krysse gata? Kanskje virke det som et lett valg, men in the moment så kanskje det ikkje va så lett allikavæll. Trur mykkje handle om flaks, utifra utfallan valgan man tar blir.
Førr et år sida velgte eg å følge hjernen min i et valg framførr å følge hjertet, men kanskje har det vist seg å ikkje være så lurt. Ska man velge det som samfunnet sei man skal, eller skal man gjøre det man vil? Lykke framførr suksess eller motsatt? Man kan kanskje ofte se det på den måten, sida det som oftest e to side av en sak.
Kvær dag står man førr en million valg og utfordringe i livet. Å man tenke nødvendigvis ikkje over alle valgan likemykkje, å det treng man jo heller ikkje. E mykkje viktigar førr meg å drøfte valg som handle om framtida mi og ikkje minst andre folk rundt meg, enn det e å drøfte ka eg skal ha på meg på jobb idag. Eg trur det ofte handle om å holde hodet kalt og stole på seg sjøll. Førr vest man e sekker på seg sjøl, så kjæm man langt i livet. Man kan bli ka man vil, vest man bære vil bli det hardt nok! <3
Førr ikkje å snakke om bikinivalg, det kjæm og vi veit det. Har akkurat sedd en jævlig tøff bikini på Cubus med det norske flagget på. Litt harry, ja, men tidenes sydenbikini!
Dagens sang: Margaret Berger – in a box
K
